01.12.2017

•1• blogmas [adwent]


Adwent adwentowi nie równy. 
Raz może być kolorowy, radosny i pełen ciekawych wydarzeń. A rok później nostalgiczny i niespokojny. Kojarzy się ogólnie z zabieganym i pracowitym czasem. Masa obowiązków, a lista to-do nie ma końca. Sprawy w pracy i projekty muszą być sfinalizowane przed końcem roku, a przygotowania do Świąt potrafią dać dodatkowo w kość. I żeby tego było mało, wisi w grudniu jeszcze coś w powietrzu- i to nie tylko mieszanka słodkich zapachów.
Mimo, iż doskonale wiemy, że grudzień rządzi się swoimi prawami, zawsze znajdziemy jakieś „ ale“.
I doszłam do wniosku, że jak sami nie zwolnimy tempa to za nas nikt tego nie zrobi. W wirze  obowiązków codziennego życia, musimy się nauczyć prostego nawyku: świadomej przerwy w ciągu dnia, chwili spokoju dla siebie. Trzeba szukać swoich sposobów na spokój.  

Agnieszka Maciąg napisała bardzo bardzo fajny tekst na temat adwentu, którego fragment zamieszczam poniżej. 
Zawsze mówię, że ten czas jest wyjątkowy i wszystko może się wydarzyć. Musimy tylko chcieć i mieć oczy i serce szeroko otwarte.


         "Radość adwentu ma głębokie, duchowe podstawy: oczyszczamy nie tylko nasze mieszkania, ale     głównie nasze… serca. Przebaczenie, pojednanie, odpuszczenie… Zatrzymanie się na chwilę w pogoni świata, aby na nowo odnaleźć sens życia, sens codziennych wysiłków i ogromną potrzebę dzielenia się z drugim człowiekiem. Dlatego tak ważne jest w tym czasie odnalezienie choćby chwili na wyciszenie, odrobina przestrzeni na przemyślenia, moment na zatrzymanie się w biegu codziennych spraw, przyjrzenie się sobie, swojemu życiu i ludziom wokół. Wyobrażenie sobie, jakiego życia, jakich uczuć i jakich relacji pragniemy doświadczać.
          Jest to czas cudów. Ale cuda nie dzieją się same – wymagają naszego zaangażowania, naszej energii, wiary i poczucia wdzięczności za to, co już mamy. Zbyt często cuda, których doświadczamy w naszym codziennym życiu traktujemy jako coś normalnego, naturalnego. Przyzwyczajamy się do nich. Niestety ten brak wdzięczności często otwiera drzwi do tego, aby to utracić… Zanim doświadczymy więc bolesnej straty, dziękujmy, dziękujmy za wszystko, co do nas przychodzi!" (źródło)
Przeczytaj cały wpis tutaj: http://agnieszkamaciag.pl/adwent/

Keine Kommentare:

Kommentar veröffentlichen